Merhaba DEĞERLİ İYİ HABER TAKİPÇİLERİMİZ 2021 yılının son haftalarına girdik. Belki size klasik gelecek ancak yine tahmin ediyorum ki sizde senenin nasıl geçtiğini anlamadınız. Aralık ayı içinde âdettendir bu..
Merhaba DEĞERLİ İYİ HABER TAKİPÇİLERİMİZ
2021 yılının son haftalarına girdik. Belki size klasik gelecek ancak yine tahmin ediyorum ki sizde senenin nasıl geçtiğini anlamadınız. Aralık ayı içinde âdettendir bu cümleyi kurmak. Dijital çağ birbirimizle selamlaşıp hâl hatır sormayı her ne kadar yavaşlatmış olsa da güneşi, mevsimleri içimde hisseden ben İYİ şeyleri söylemekten vazgeçmeyeceğim.
İzin verirseniz;
Bu hafta başta kendime pozitif ayrımcılık yapmak üzere konumuzu Kadın haklarını siyaset içerisinde konuşmak istiyorum.
Kadın hakları mücadelesini küresel, bölgesel ve yerel örgütler ile dayanışma, yaşam hakkını her mecrada savunmak, korumak ve kullanmak üzere sürdürmektedir.
Küresel Cinsiyet grafiğinde 144 ülke arasında 131. sırada yer alan Türkiye, daha alt sıralara inmek için elinden geleni ardına koymamaktadır. İstanbul Sözleşmesi iptalinde olduğu gibi…Her gün atak üstüne atak yapmaktadır.
Malum;
24 Haziran 2018 seçimlerine katılacak 7 partinin adaylarının yalnızca yüzde 21,5’ini kadınlar oluşturdu.
Hiçbir parti yüzde 50’lik kadın aday oranına yaklaşamadı (HDP yüzde 36,7, Vatan Partisi yüzde 25, İyi Parti yüzde 25, AKP yüzde 21, CHP yüzde 22,8, SP yüzde 13, MHP 11,5). Kadın adayların yalnızca yüzde 5,4’ü “ilk sıralara” konuldu.
HDP, 7 parti arasında “eşitliğe en çok yaklaşan” parti oldu.
CHP, tüzüğünde yer alan yüzde 33’lük cinsiyet kotasını “görmezden geldi”.
Ne yazık ki Genel Başkanımızın kadın olması, listenin “kadın bakış açısı” ile hazırlanmasını sağlamadı, erkek çoğunluk “istediğini” elde etti.
MHP en maço parti ünvanını ısrarla korudu.
AKP’de yine tek adam istediği oldu.
Önümüzdeki 25 Haziran’da oluşacak yeni millet meclisinde;
Biz Kadınlar mücadelede;
-TCE Toplumsal Cinsiyet Eşitliği istiyoruz.
-Kadınları ilgilendiren konularda “kadınları ilgilendirmeyen” yasalar dayatılmasın.
-Bakanlık koltuklarında 1 ya da en çok 2 kadın otursun, bürokrasi kadroları erkeklerle doldurmasın.
-Siyasetteki “ayrımcı, saldırgan, maço dil” sürerek, toplum “ayrışmaya” devam edilmesin.
– “Barış” yerine “savaş” konuşulmasın, “uzlaşma” yerine “çatışma” yaşanmasın, “hoşgörü” yerine “tahammülsüzlük” örnekleri sergilenmesin.
-Özgür bir toplum için oluşmasını hedeflediğimiz demokratik, katılımcı, çoğulcu yapıdan uzaklaşılmasın.
-Cinsel yönelim ve cinsiyet kimliğine dayalı ayrımcılık ve nefret, LGBTİ’ler ve sivil toplum kuruluşlarını hedef haline getirmesin. Kamu hedef tahtası olmasın.
-Antidemokratik bir biçimde “İsteseniz de, istemeseniz de” diyerek kadının insan hakları ve yaşamsal hakları tehlikeye sokan, elinden alan yasalar dayatılmaya devam edilmesin.
Özetlemek gerekirse;
Siyasi partileri yönetenler, ne yazık ki uzun yıllardır kadınları “iktidara gelmenin aracı” olarak kullanıyorlar. Seçmenlere ulaşmanın ve iletişim kurmanın en kolay ve güvenilir yolu olarak kadınları görüyorlar. Ancak iş “koltuğa” gelince, kadınların emekleri ve varlıkları görmezden geliniyor, “yok” sayılıyorlar.
Kısaca siyasette de Kadına yönelik şiddetin farklı bir türü yaşanıyor.
Kadınlar aday adayı olabiliyor ama aday olamıyorlar.
Bir avuç kadın milletvekili olabiliyor ama kadınların sesini duyurmakta, onlar için gereken yasaları çıkarmakta “yetersiz” ve “etkisiz” kalıyorlar.
Eşitliğin ve adaletin hâkim olacağı demokratik Türkiye için, siyasette de kadına yönelik şiddet sona ermelidir.
Siyaset sadece erkeklerin iktidar alanı, kariyer basamağı olmamalıdır. Siyaset ortak yaşamı eşit koşullarda birlikte kurma becerisidir.
Ancak bunun böyle devam etmeyeceğini bu köşemde bir kez daha da hatırlatma gereğini duydum.
Sevgi ve saygı ile mutlu bir yıla adım atmanızı diliyor, İyilik yerini bulsun temenni ediyorum.
Berrin Ünlü
20-12-2021
YORUMLAR (İLK YORUMU SİZ YAZIN)